Korkmak utanılacak bir şeydi! Dalga geçerdi insanlar. Aşağılık ve iğrenç bir böcek muamelesi yapılırdı, küçümsenir, ezilmeye çalışılırdı çocuk kendim.. Hem korkar hem de korkuyor olduğumdan korkardım… İkisi birbirine karışırdı korkuların ve büyürdü, büyürdü içimde kendime duyduğum nefret, iğrenme, kendimi küçük ve hakir görme duygularım… Nasıl başa çıkacağımı bilemeden, korkuyor olmaktan nefret ederek, kendi öz duygularıma […]
Clarissa Estés’in yirmi yıla yakın zamanda yazdığı, masallar üzerinden kişisel büyümemizi adım adım aydınlığa çıkaran Kurtlarla Koşan Kadınlar kitabından daha önce de söz etmiştim. Ben de bu kitabı üç ayda okudum. Tıpkı Clarissa’nın yazdığı gibi okudum…
Bazen yol önümüzdedir…ama adım atamayız, başlayamayız. Gerçekte içimiz ister adım atmayı, başlamayı. Bir yandan da geride kalacakları düşünürüz…yapılacak işler, çocuklar, sevdiklerimiz, ilgimizi bekleyen bir dolu şey yani. Böyle zamanlarda “tut ki öldüm” diye düşündüğüm olmuştur. Öldüğümüzde geride bıraktıklarımız için artık hiç bir şey yapamayız. Ne tamamlanmayı bekleyen dosyalar, ne yıkanması gereken çamaşırlar, ne köpeciğin aşısı, […]