İnsan olarak varlığımızın bilincine varmakla bu tuzağı görebilir ve içine düşmeyebiliriz. Daha doğrusu bu bütünlüğün, BİRliğin içinde olduğumuzu farketmek, BİRliği bizim oluşturduğumuzu farketmek, “ben” olmazsam bütünlüğün de varolmayacağına uyanmak…bizi ayrılık tuzağına, ezikliğimize sarılıp uyuşup kalmamıza neden olan bu saçma sapan boşluğa kaymaktan alıkoyar 🙂 Ben ve Biz sözcüklerini en geniş anlamıyla tüm varoluş için kullandığımı […]
Clarissa Estés’in yirmi yıla yakın zamanda yazdığı, masallar üzerinden kişisel büyümemizi adım adım aydınlığa çıkaran Kurtlarla Koşan Kadınlar kitabından daha önce de söz etmiştim. Ben de bu kitabı üç ayda okudum. Tıpkı Clarissa’nın yazdığı gibi okudum…
Yeni yıl hediyesi olarak kız kardeşimlerinden biri şöyle kallavi, sayfasına dolgun bir kitap armağan etti. Daha önce O okurken elinde görmüş ve “okusun da ben sonra isterim ondan, şimdi pek de zaman yok” diye düşünmüştüm. Kardeşim ya, anladı sanırım…ve her zamanki zarifliğiyle bu kitabı bana yılbaşı gecesi armağan etti 🙂 Zaman geçti…ve her şey