Yine kendime notlar düşmek üzere yazmaya başladığımda, aynı anda tüm dünyada milyonlarca makale, sosyal medya mesajı, eposta bülteni vb. nin de yayınlandığını düşündüm. baskıya giren veya satışa çıkan dergileri, kitapları henüz saymadım bile 🙂 Kendime notlarımı kendim için yazarken, bunları başkalarıyla da paylaşmayı seviyorum. Hem meraklısını aldığım yol hakkında haberdar etme, hem de yine meraklısı için kendi yolculuklarında belki bir esin kaynağı, belki cesaretlendirici ya da anlayışlı bir rehber olma ihtimalini seviyorum.
Kendime duyduğum şefkatle birlikte, embesillikten akıllanmaya doğru geldiğim şu noktada hissettiğim hoşnutluk ve huzur halime paha biçemiyorum 🙂 Var oluşumun moda deyimiyle 6.0 sürümünün güncellemeleri de yapılıyor kendi yazılımımda. Zira özellikle geçen yıldan beri beni dürtükleyen “güncelleme gerekiyor” hatırlatmalarını gerçekleştirip, bu versiyonumun sağlıkla açığa çıkmasına izin verdim.
Bazen sessiz kaldığım zamanlar oluyor. Neredeyse bir yıldır yaşadığım kendimce bir roller-coaster heyecanıyla ve korkusuyla geçen dönemin sonunda, sanırım işletim programlarımın bir çok uygulaması da güncelleniyor, temizleniyor, yeniler yükleniyor vs 😉 O zaman tepişmeye gerek yok. Dinlenmeye, yeni doğan bir bebek kadar çok uzun uyumaya, her anlamda varlığımı beslemeye ihtiyacım var ve ben de bu ihtiyaçlarımı şefkatle gözetiyorum.
Belki doğumumla da ilgili olarak güz ve kış ayları benim kendime döndüğüm, bahara ve yaza hazırlandığım dönemlerdir. Hayatımdaki radikal değişimlerimin bu dönemlere denk geldiğini de biliyorum. Bu yüzden bunları da yeni doğumlarım gibi algılıyorum şimdi. Hatta bebek adımlarıyla yeniden ayağa kalkıp yürümeyi ve yeniden bağımsızlaşmaları öğreniyorum. Hayatın döngülerini aynı seviye yerine, kendimce bir ya da bir kaç seviye ilerisinden deneyimlemek, bu versiyonumla karşılaşma hakkında heyecanı artırıyor 🙂 Telaşa gerek yok.
Kendinize yaptıklarınız, yapamadıklarınız, yapmadıklarınız için yüklenmeden, şefkatle sarılın ve destekleyin. Hepimiz bunu deneyimlediğimizde, hayatın içerisindeki kendi özgün yerlerimize de yerleşmiş oluyoruz. Sağlıcakla, keyifle kalalım 🙂