Evet işte o da diş macununu ortasından sıkıyor, kirli çoraplarını ortada bırakıyor, sana bu pandemi döneminde bilgisayarının başında oturup işini yapman için gereken ortamı sağlamıyor, sen işini tamamlamaya uğraşırken o sana yemek hazırlamıyor veya yardımcı olmuyor, ödenmesi gereken faturaları hatırlamıyor, ilk çıktığınız günü-ilk aşk ilanı gününü-ilk öpücük gününü-ilk baş başa tatilinizin gününü- doğum gününü-regl gününü v.s vs. yi hatırlamıyor 😀 Hatırlamıyor, yapmıyor, etmiyor… Annesine çok düşkün, onu aramadan veya ziyaret etmeden hatta evde ağırlamadan duramıyor! Babasından korkuyor, ona gurur vesilesi olmak için çırpınıyor, patrona yalakalık yapıyor, işe giderken iki dirhem bir çekirdek, evde paspal-paçoz-pırtık-terlik pijama vaziyetleri 😀 Arkadaş ortamında veya akşam dışarıda yemekte kont-kontes görünümlü zerafet, en küçük bir tartışmada küfür-kıyamet 😀
Peki. Siz kendiniz için hiç düşünüyor musunuz? Sizce neden ve nasıl bu özel ilişkilerin içerisindesiniz? Sizce nasıl oluyor da bu ilişki (-sizlik mi demeli?) bu haliyle devam ediyor? Gerçekten devam ediyor mu? Yoksa cevaplanacak testlerdeki …. boşlukları dolduracak daha uygun bir seçenek olmadığı için mi bu seçenekte ısrar? Zamanla değişir umudu mu? Zamanla değiştiririm umudu mu?
Vaz geçin. Bırakın. Kendinizi aldatmaya, oyalamaya, kandırmaya yönelik kullandığınız her ne ve kim varsa bırakın. Ama çok önemli bir ayrıntı: Önce kendinize söylediğiniz yalanları bırakın. Kendinizi gizlemek, saklamak üzere kullandığınız maskeleri bırakın. Başkalarını manipüle etme, istediğiniz şekle sokma isteğinizi, ihtiyacınızı bırakın. Bunları yaptığınızda zaten hayatınızda gereksiz yer işgal edenler kendiliğinden hayatınızdan çıkacak. Hala gereksiz olup çıkmamakta ısrar edenleri, duruma bir türlü uyanamayanları da siz uyarıp çıkarırsınız. Yani, bir başkasıymış gibi görünmeyi sakince bir kenara bırakın 🙂 Kendimiz olmak cesaret isteyen bir şey değil, doğal bir hal!
Hayat biz açık, net, sade ve içtensek kolay. Değilsek, kördüğümler ve kör dövüşlerle geçmesi kaçınılmaz.
Yürekten ve gönülden yaşanan, akılla gönlün bir edildiği anların çoğalarak yaşam öykünüzü yazdığınız günler diliyorum.