Bitmemiş İşler… Nasıl Bitecekler?

Regresyon terapisi; aslına bakarsanız bitmemiş işlerin bitirilmesi, yaşanamamış yasların yaşanması, dürülmemiş hesapların kapatılması, sorgulanmamış anların yeniden yaşanıp tamamlanması, anlaşılamayanların anlaşılması, olan her neyse gerçekte böyle-şöyle-öyle olduğunun fark edilmesi süreçlerini içerir.

Olanı olduğu gibi kabul etmek cesaret ister, vizyon ister, bilgelik ister, yeni bir seviyeden bakışa ihtiyaç duyar, teslimiyet ister… Çok kolaydır aslında bu kabule varmak! Ama… işte aması da çoktur 🙂 

Hayatıma güvenle devam edebilmek için edindiğim alışkanlıklardan biri de kendi hayatımda ucu açık kalmış her ne varsa, bunu fark ettiğimde bir şekilde bu açık kalmış daireyi kapatmak veya bitmemiş işleri bitirmek!  Ardından gelen huzurun değerini hiç bir şeyle karşılaştıramam 🙂

Her ne kadar zor gelse de, bir yanlış anlamayı düzeltmek-gerekiyorsa kalp kırmak (biliyorum göreceli ve çok da tekinsiz bir cümle bu)- kırık bir kalbi iyileştirmek-bir ilişkiyi onarmak-bir ilişkiyi bitirmek-bir ihanetin ardında olan biteni anlamak-bir ön yargının aslında bir hiç olduğunu anlamak-yok yere kin/garez biriktirmemek gibi bir dolu şey…Eğer bu yarım kalmış işleri tamamlamaya niyet edersek bazen yavaş bazen o anda mutlaka çözüm geliyor, bulunuyor, yaratılıyor 🙂

Geçen hafta bir danışanımla yaptığım görüşmede, bitmemiş bir işim olduğunu fark ettim. Bununla yüzleşmek, kendim ve olayın tarafları için durumu anlamlandırmak biraz zamanımı aldı. Olsun 🙂 Yine de hayat kendime gelmem için gerekeni yaptı ve kendimce ucu açık kalmış bir daireyi kapatmış hissediyorum… Elbette konu bağlamında karşımdaki canım da bu serüvenime destek oldu… O zaman bu gece yine huzur 😉 Çok şükür!

Konuşun, anlatın,yazın, bir araya gelin, yüz yüze göz göze bakın, kalbinizi açın, özür dileyin, affedin, anlayın, anlaşılın, içinizden geliyorsa ağlayın, bağırıp çağırın vsvs… ama mutlaka önce kendinize sonra karşınızdakine “açılın”. Karşınızdaki ne mi yapacak? Bırakın buna da “O” karar versin 🙂

Sevgiyle kalın.