Clarissa Pinkola Estés’in yirmi yıla yakın zamanda yazdığı, masallar üzerinden kişisel büyümemizi adım adım aydınlığa çıkaran Kurtlarla Koşan Kadınlar kitabından daha önce de söz etmiştim. Ben de bu kitabı üç ayda okudum. Tıpkı Clarissa’nın yazdığı gibi okudum…
Biraz okudum, biraz dışarı çıkıp dolaştım, biraz okudum biraz uyudum, sıkıldım-coştum, düşündüm-hatırladım, hayal kurdum-hayıflandım, biraz daha okudum çıkıp köpeğimi gezdirdim, okudum sevindim, şaşırdım kaldım, dibe daldım – göklere çıktım, ormana girdim, dağlara çıktım, kurtlar gibi uludum…Uludum kayıp parçalarımı çağırdım, uludum nasır tutmuş yara kabuklarımı temizledim, uludum sınırlarımı ihlal edenlere diş gösterdim, uludum uzaklardan duyulsun ben buradayım dedim, uludum sevinçle kutlanması gerekenler için dostlarımı çağırdım, paylaşanlar sofrasında olmaya davet ettim her şeyi…Okumayı bitirdim bitirmesine de, öğrendiklerimi uygulaması, yaşaması, enerji alanıma yerleşmesi kısacası içselleşmesi sanırım ömür boyu sürer…Korkmayın 🙂 Üzerinde durmadan çalışmamız gerekmiyor. Sadece olan bitenin farkında olalım yeter…
Canına tak deyip de güzergah değiştirenlerimiz, öfkesini-kızgınlığını mutfakta kendini fasulye ayıklamaya vererek unutanlarımız, hırsını kedisini yakalayıp yıkayarak çıkaranlarımız, omuzlarını kısmış-yakalarını kaldırmış gecenin sokaklarında yürüyenlerimiz, dolmuşta-metroda-otobüste camdan bakarak dalıp gidenlerimiz, meydanlarda-caddelerde hak arayanlarımız, kalkıp başka yerlere-evlere-işlere-hayatlara gidenlerimiz, erkeklerimiz, kadınlarımız…hepimiz o sırada yarattığımız kendi masallarımız içinde kurtlarla koşanlarız…kurtlar gibi havayı koklayanlar, koşturanlar, dalaşanlar, uluyanlarız…Evet masallarımız içinde!
Kurtlarla koşan kadınlarımızın ruhları hepimizin üzerine olsun… erkeklerimizin içinde var olup da uykuya yatmış kurtlarla koşan kadın enerjilerinin de ruhları üzerimize olsun. Savaşlar, yıkımlar, yaşam onurunu zedeleyen hırpalayan ne varsa, bu kadın enerjisi ile elbirliği ve dayanışmayla temizleyip iyileştirebilelim. Onurlu ortak yaşam için hep birlikte uluyalım. Çağıralım, çağrılara kulak verelim, ses verelim.
Yaşadığımız anların her biri birer masal motifi aslında. Çocuklarımıza anlatabileceğimiz kadar saf ve derslerle dolu masallar…Çocuklar masal anlatmanızı isterse ne olur “ben hiç masal bilmem ki” demeyin olur mu…Mutlu biten masalların hayatımızda bolca bulunmasını diliyorum 🙂